Wakeboarden begint vaak recreatief. Een enkeling raakt enthousiast en verbonden aan de sport. Het wordt een sport waarvoor getraind wordt en een groot deel doet mee aan competities. Hierdoor is er, vooral bij de startende wakeboarder, een gebrek kennis wat betreft trainingsopbouw (warming-up, indeling van de sessie op het water qua belastbaarheid en trainingsintensiteit in de week).
Er zijn clinics die je kan volgen, wekelijkse lessen die je kan nemen (bijvoorbeeld de kids club bij Down Under in Nieuwegein) of op eigen houtje of samen met andere veel oefenen om beter te worden.

Er wordt veel focus gelegd op bijvoorbeeld de opbouw en techniek van een trick. De “jongere” wakeboarder die dagelijks op het water staat, is zich niet bewust van de enorme trainingsbelasting. Als er niet naar het lichaam geluisterd wordt, dan liggen overbelasting klachten en acute trauma’s, bijvoorbeeld door vermoeidheid, op de loer. Voor iedere wakeboarder kan het van belang zijn van tijd tot tijd advies te winnen bij een fysiotherapeut die verstand heeft van deze trainingsleer.

Afwisseling intensiteit
Bij meer dan 3 trainingssessies per week moet je realiseren dat hoog belaste (grote) kicker tricks en inverts springen een totaal verschillende belasting geeft op je lichaam als laag belaste (kleine) kicker tricks en rail rijden.
Kleine kicker tricks en rail rijden, die vooral erg technisch zijn, zijn laag belastend. Wissel deze dan per dag af met een hoge kickertrick of inverts, die weer hoog belastend voor je lichaam zijn. Rail en kleine kicker tricks kan je wel doen bij een sessie met hoge kicker tricks en inverts, maar andersom zou ik dit niet adviseren. Dan heeft je lichaam echt herstel tijd nodig.

Voorbeeld van een evenwichtig trainingsschema: